Zarząd Stowarzyszenia “Środowisko ks. Karola Wojtyły – św. Jana Pawła II”, którego członkowie przez dziesięciolecia zaprzyjaźnieni byli z ks. Wojtyłą – św. Janem Pawłem II, wyraża swoje głębokie zaniepokojenie i dezaprobatę wobec mediów i osób publicznych, które w ostatnim czasie próbują obarczyć Papieża Polaka odpowiedzialnością za tuszowanie zjawiska pedofilii w Kościele Powszechnym. Rozpowszechniane informacje są dowodem na niewiedzę lub złą wolę środowisk je szerzących.
Pragniemy zwrócić uwagę, iż w opublikowanym w dniu 10.11.2020 Raporcie Sekretariatu Stanu – Stolicy Apostolskiej dotyczącym Theodore’a McCarrica, nie ma żadnych informacji na temat tuszowania przez Jana Pawła II bezsprzecznych win byłego biskupa Waszyngtonu. Papież Polak był prekursorem walki z pedofilią w Kościele, za co otrzymał tytuł Człowieka Roku tygodnika Time w 1994 roku.
Ze swej strony prosimy wszystkich ludzi dobrej woli, by – w zalewie bezzasadnych zarzutów – bronili dobrego imienia Jana Pawła II. Jednocześnie apelujemy do polskich biskupów, aby w sposób transparentny, uczciwy i efektywny wyjaśnili wszelkie zarzuty stawiane hierarchom i duchownym Kościoła Katolickiego w Polsce oraz doprowadzili do powszechnie oczekiwanego zadośćuczynienia ofiarom ich postępowania.
Zarząd:
Wojciech Heydel
Wojciech Krupiński
Anna Pawełczyk
Emilia i Henryk Walczewscy
Stefan Życzkowski – prezes Stowarzyszenia
Członkowie Stowarzyszenia:
Lidia i Stanisław Abrahamowiczowie
Danuta Ciesielska
Władysława Czechowska
Urszula i Henryk Czubkowie
Agnieszka Czyżewska-Gidlewska
Agnieszka i Tadeusz Czyżewscy
Agata i Konrad Komnata
Zofia Krupińska
Paweł Malecki
Teresa i Piotr Maleccy
Dorota i Antoni Matuszkowie
Agnieszka Leszczyńska
Ewa i Adam Leszczyńscy
Małgorzata i Adam Piekara
Jacek Broel-Plater
Ewa i Janusz Riegerowie
Magdalena i Łukasz Rostworowscy
Tadeusz Rostworowski SJ
Danuta Rybicka
Maria Rybicka
Grzegorz Rybicki
Małgorzata i Stanisław Rybiccy
Grzegorz Szewczyk
Bożena Turowska
śp. Gabriel Turowski
Dorota Turowska Heydel
Maciej Tyczyński
Maria i Aleksander Tyczyńscy
Ewa Wisłocka
Maria Wisłocka
Alina i Jan Wodnieccy
Renata i Michał Wojtulewiczowie
Andrzej Zieliński
Agnieszka Życzkowska
Jolanta i Karol Życzkowscy
śp. Teresa Życzkowska
Załącznik do Oświadczenia Stowarzyszenia
“Środowisko ks. Karola Wojtyły – św. Jana Pawła II”
Jan Paweł II a walka z pedofilią w Kościele Katolickim
Oskarżenia kierowane pod adresem Jana Pawła II o tuszowanie pedofilii są szczególnie przykre i bezpodstawne, gdyż to właśnie papież rozpoczął metodyczną walkę z tym zjawiskiem na skalę kościoła powszechnego. Zainicjował ją w 1993 r. w związku z problemami ujawnionymi w Stanach Zjednoczonych, za co w roku 1994 otrzymał tytuł „Człowieka Roku” amerykańskiego tygodnika Time. Redakcja uzasadniała: „W roku, w którym tak wielu ludzi oglądało upadek wartości moralnych albo próbowało usprawiedliwić złe postępowanie, Papież Jan Paweł II z całą mocą głosił wizję prawego życia i wzywał świat do jej przyjęcia. Za tę jego niezłomność, czy też bezwzględność – jak powiedzieliby jego krytycy – został ogłoszony Człowiekiem Roku”.
W latach późniejszych Jan Paweł II podobne działania podjął w Irlandii. W kwietniu 2001, gdy zasięg problemów okazał się szerszy, ogłosił słynny dokument motu propio „Sacramentorum sanctitatis tutela”. Najważniejsze elementy tych działań to:
- Podniesienie wieku ochronnego małoletnich do 18 lat;
- Obowiązek natychmiastowego zgłaszania wszelkich podejrzeń dotyczących przestępstw seksualnych popełnianych przez ludzi kościoła bezpośrednio do Rzymu (poza Kongregacją ds. Duchowieństwa dodatkowo do Kongregacji Nauki Wiary kierowanej przez kard. Josepha Ratzingera).
Nie będąc zadowolonym z tempa tych działań Jan Paweł II w roku 2002 stanowczo skrytykował biskupów amerykańskich za zbyt opieszałe postępowanie i ostro potępił skandale seksualne (wobec tej „wstrząsającej zbrodni … ludzie muszą wiedzieć, że w stanie kapłańskim i życiu zakonnym nie ma miejsca dla tych, którzy krzywdziliby nieletnich”).
Niemiecki tygodnik Der Spiegel już po śmierci Jana Pawła II pisał o Nim: „nie trzeba nawet dodawać, że nakazywał postępować jak najsurowiej wobec winnych pedofilii we własnych szeregach”.
McCarrick i Raport Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej z listopada 2020
Analizując odpowiedzialność za nominację McCarricka należy pamiętać o kolejności zdarzeń: mianowanie go na kardynała nastąpiło w 2000 r., a pierwsze oskarżenie o wykorzystywanie seksualne małoletniego przez McCarricka wysunięto w roku 2017 – czyli ponad 12 lat po śmierci Jana Pawła II. Oto chronologia wydarzeń:
- listopad 1999 r. – list od kard. Johna O’Connora zawierający jedynie ostrzeżenia bez dowodów;
- Jan Paweł II zwraca się do abp. Giovanniego Battisty Re sekretarza Kongregacji ds. Biskupów, aby przesłał ten list do oceny osób, które znają realia amerykańskie, a zarazem by skierował prośbę do nuncjusza w USA abp. Gabriela Montalvo o przeprowadzenie śledztwa w tej sprawie;
- maj 2000 r. – cztery raporty biskupów amerykańskich o McCarricku nie potwierdzające żadnych zarzutów;
- kongregacja nadal prowadzi i rozeznaje tę sprawę, zbiera opinie, analizuje dokumenty, włącznie z listami O’Connora i McCarricka; w końcu, ponad dwa miesiące po liście McCarricka, przekazuje papieżowi do podpisu nominację (to de facto Kongregacja wskazuje kogo należy nominować);
- papież podpisuje ją 14 października 2000.
Należy przy tym zwrócić uwagę, że nie tylko Watykan błędnie ocenił postać McCarricka. W latach 1996 – 2014 McCarrick współpracował z Departamentem Stanu i Radą Bezpieczeństwa Narodowego USA, a służby wywiadowcze nie uchroniły kolejnych prezydentów (Bill Clinton, George Bush, Barak Obama) przed pokazywaniem się w jego towarzystwie. McCarrick był traktowany w Stanach jako ekspert od walki z pedofilią, a w roku 2000 prezydent Clinton wręczył mu nagrodę Eleanor Roosevelt Human Rights Award.
Także amerykańskie media, które otrzymały materiały oskarżające McCarricka, nie były w stanie ustalić konkretnych faktów obciążających go. Co więcej, w roku 2002 redakcje New York Times, Washington Post oraz CNN uznały te informacje za niewiarygodne plotki i zawiesiły swoje śledztwa.
Raport Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej z listopada 2020 nie obciąża Jana Pawła II, lecz oskarża struktury dyplomatyczne, biurokratyczne i administracyjne w Kościele. Ponadto raport pokazuje, że Jan Paweł II działał transparentnie i stanowczo domagał się gruntownego zbadania wszelkich zarzutów. Przypadek byłego kardynała McCarricka to raczej dowód na biurokratyczną niewydolność służb watykańskich, niż na tuszowanie przypadków pedofilii przez papieża.
Cały świat, w tym także wymiar sprawiedliwości USA, o przestępstwach McCarricka dowiedział się dopiero w roku 2017, w 12 lat po śmierci papieża Jana Pawła II.
